صبر

حالم هفته گذشته بسیار بد بود الان که فکرش را می کنم دلیلی برای یی قراری نمیبینم ولی آن موقع بی محابا اشک می. ریختم الان بهترم اگرچه هنوز دلم گاهی سنگینی می کند اگرچه همیشه فضای مجازی حالم را بد نی کرد ولی بعضی مطالب امید را درادم زنده می کنند یکی اینکه، مادری که فکر می کرده بچه اش را از دست داده بعد سونو می دهد و متوجه دوقلو بودن بچه می شود و تازه می فهمد که رح م دو ش ا خ دارد که دراین وضعیت معمولا یا باردار نمی شوند یا بچه سقط می شود و حالا هم بچه ها صحیح و سالم بودند اینها اگر معجزه نیست چیست!!! درست لست گاهی تحمل درد، صبر برای داشتن چیزی که می خوای سخت است چون تمام فکرت را مشغول می کند چون دیگر هیچ چیز را نمی بینی جز آنچه که می خواهی از آن طرف هم پیچ را مس بینی که بجه اش تا ۳ ماهگی خوب بوده پ بعدا مریض شده، اینها چیزهای هست که از دست ما خارج است علم پزشکی هم از درک آن عاجز است، اینکه چگونه خدا بعضی آدم ها را انتخاب می کند، اینکه چگونه آن آدم ها به مرور صبور می شوند 

وحتما همه این آدم ها می پرسن چرا من؟ مگر من چه کرده ام؟ چرا دماغ آن یکی را به خاک نمالیدی؟ چرا به او همه چیز دادی 

اینها یقینا سوال هایست که خیلی ها از خودشان می کنند و آدم را تا مرز کفر پیش می برد ولی کافر هم که شوی باز سمت خدا باز می گردی، مثل من که امروز صبح پاشدم نماز صبح خوندم، مثل حس تشنگی بود، اینکه خدایا تو می توانی فقط ارامم کنی، امیدوارم این دوماه را هم با قلب آرام بگذرانم