نداشتن یا از دست دادن

یکماه قبل در چند پست پایین تر نوشتم مثل احمق ها روی مبل دراز کشیده ام و منتظرم پ ر ی ود شوم، یک نفر خصوصی برایم پیام گذاشته بود اولش به شروع پستت کلی خندیدم،  ببخش.... نمی دانم کجای حرفم خنده دار بود من حرف دلم را نوشته بودم، الان هم دوباره درهمان وضعیت هستم برای دخترخانم ها شاید خیلی فرق نکند سیکل ماهانه شان چه روزی درماه هست، خانم ها هم آنهایی کبچه نمی خواهند اگر یک روز دیرتر شوند زمین و زمان را به هم می دوزند که نکند خدای ناکرده خبری باشد اگر خبری باشد چکار کنند بروند سقط کنند نگهش دارند (دیدم که می گویم) اما ما بدبخت های بیچاره که منتظریم دراین لحظات ثانیه ها را می شماریم و خدا خدا می کنیم که این ماه بشود، دست و دلمان به کار نمی رود بعد کافیست کمی هم تغیرات خلق و خو هم داشته باشی یا وسطش مشکلی برایت پیش بیاد دیگه بدتر، اگر هزینه آزمایش خون بالا نبود و یا ترس از ضایع شدن نبود حاضر بودم هر ماه چند روز جلوتر بروم آزمایش بدهم حداقل بلاتکلیف و منتظر نباشم و راحت هم به کارهایم برس، نوسانات خلقی را هم راحت تر تحمل می کردم،امروز از صبح کتفم تیر می کشد و نفس می کشم قلبم درد می گیرد و من نمی دانم این به خاطر این لعنتیست یا چیز دیگر، کاش یک روز بیاید که این روزها را برای پر شدن نه ماه بشمارم 

یک چیزی هم یهو یادم اومد که این چند وقته داشتم تو اینستا پیچ سفر کرده را دنبال می کردم آنهایی که بچه هایشان را از دست داده بودن کمی تو روحیه ام تاثیر گذاشت، بعضی علت های فوت را که می خواندی واقعا عجیب بود بعد همش با خودم فکر می کردم آدم چیزی را اصلا نداشته باشد بهتر است یا از دست بدهد؟؟؟ اینکه اصلا نداشته باشی درحسرتش می مانی، اگر از دست بدهی داغش بردلت می ماند 

بعد به همسرم که می گفتم، می گفت واقعا مریضی میری این چیزا می خونی با این روحیه ات ، گفتم تو سرچ ها خودش اومد، میگه مثل کانال تلویزیون مختاری که خودت انتخاب کنی یا نه!! 

خدایا حسرت نداشتن و از دست دادن هیچ چیز  را به هیچ کس نده