کاکتوس های ارتباطی

از عید به این ور با اینکه دغدغه ذهنیم حل نشده ولی آرامش دارم بخش عظیمی از این آرامش را مدیون تموم کردن ی رابطه پوچ و بیخود می دونم واقعا بعضی وقت ها آدم ی اشتباهاتی می کنه که به روح و روانش صدمه می زنه ولی قدرت ترک اون اشتباه را نداره 

ولی به هرحال تا اینجا من موفق شدم و ازاین بابت حس خوبی دارم اینکه آدم ساعت ها تو خونه تنها یا بیکار  باشه خیلی بهتر ازاینکه وقتش را برای ی دوستی پوچ بذاره، شاید آدم اون موقع ها داغه نمی فهمه وصد البته به این راحتی هم از ذهن آدم پاک نمیشه ولی این آرامش را دوست دارم (چه جالب الان تو یکی از این کانال ها خوندم که کاکتوس های ارتباطی راهها  کنید اگر کسی به اندازه ای که دوستش دارید دوستتان ندارد یا بالعکس دیگه رابطه تان را ادامه ندهید به امید اینکه درآینده بهتر می شود و.....درست است که ترک کردن ی رابطه عاطفی سخت است ولی گاهی اوقات بهترین انتخاب است) 

البته اگه گرفتاری های دیگه اجازه بده 

نمونه اش آقای همسر، هروقت قرار بوده برای خانواده من کادو بخره زورش میاد باید سر ۵۰ هزار تومان  بیشتر باهاش چونه بزنی درحالیکه من هیچ وقت نسبت به خانواده اش اینطور نبود و این درحالیکه خانواده من درحقش کوتاهی هم نکردند، مامان و بابام اینا رفتن کربلا به همراه عموم، بعد به عموم که دایی اونم هست ۱۰۰ کادو داده بعد به خانواده منم داره ۱۰۰ کادو میده درحالیکه مامان من فقط ی مانتو برای من خریده ۱۰۰ تومن، بعدم دو روز رفته تو قیافه که مثلا بهش حرف نزنم چون من این پولا قبول نکردم وگفتم ۵۰ دیگه روش بذار 

خودم از حرف نزدنش خنده ام گرفته بود حالا هم که اون از مسافرت اومده من برخلاف همیشه که به گرمی ازش استقبال می کردم و کلی باهاش حرف می زدم به سردی و معمولی برخورد کردم تا ببینم بالاخره می تونم این ۵۰ تومن را ازش بگیرم 

معمولا مردها خودشون را جنس برتر می دونند فکر می کنند زن ها طاقت دل کندن و دوری از اون ها را ندارند ولی نمی دونند که اگه ی زن بخواد اراده کنه طوری رفتار می کنه که انگار نه انگار روزی عاشق طرف بوده، حالا منم به خاطر بچه  دار شدن مجبورم که با همسرم مدارا کنم و فعلا تلافی این رفتارهای بچگانه اش را درنیارم 

ولی به موقع اش نشونش میدم 

پ.ن:اصلا رغبتی برای شرکت در ان تخ اب ات ندارم منی که زمانی مسایل س ی اسی را دوست داشتم و دنبال می کردم ولی حالا اصلا 

حتی به شخصی هم که از نظر عقیده نزدیک ممکنه باشم تمایل ندارم 

چون به نظرم ی عده مرفه، بی درد هستند که از مشکلات مردم خبر ندارند فقط شعار میدن چون با خانواده یکی از اینها از دور آشنایی دارم و دیدم چطور خودشون در آسایش زندگی می کنند