عشق های پوچ

تو این هفته دوبار به دو نفر مشاوره دادم یکیش همکلاسیم که ناراحت بود ازاینکه چرا فرصت های ازدواجش را به خاطر کسی که ارزشش را نداشت از دست داده می گفت نمی تونه دراین مورد با کسی صحبت کنه اگه به مادر و خواهرش هم چیزی بگه اونا سرزنش می کنند که تقصیر خودت بود ولی من بهش گفتم اگه قرار بود همه عاقلانه عاشق بشن یا عشقشون را درست انتخاب کنند که وضع زندگی ها بهتر ازاین بود، احساسش را خوب درک می کردم گفتم منم اگه جای تو بودم مثل تو بودم پس خودت را سرزنش نکن بذار به حساب اینکه تجربه کسب کردی و درآینده به کسی منتقلش  می کنی و ی مورد دیگه هم دختر عموم بود که از معلمشون  خوشش میومد و امسال کنکور داشت و می گفت نمی دونم چرا باید له همچین آدمی علاقمند بشم که اولش حتی می گفتم قیافه اش عین کفتاره 

احساس اونم درک می کردم همه ما گاهی عوضی  عاشق میشیم، گاهی عاشق آدم های عوضی میشیم و نمی خواهیم قبول کنیم 

من ا حساس دخترها را خوب می فهمم ولی نمی دونم چقد پسرها واقعا عاشق میشن آیا اون معلم عربی هم عاشق اون شاگردش میشه یا اینقد ازاینجور هیجان های زود گذر از دختر ها دیده که اصلا به چشمش نمیاد اگر این طور بود که تا ۳۵ سالگی مجرد نمی موند 

دلم به حال این جور دختر های پاک می سوزه چون فقط ی نفر هست که دوسش دارند و اون ی نفر میشه قبله امالشون، درحالیکه خبر ندارند این آدم روزهایی که اون داره از دوری اون اشک می ریزه و غصه می خوره، سرش جای دیگه گرمه تنها کمکی که به این افراد می کنم اینکه از همون اول سعی کنید قاطع باشید تو دام همچین عشق های پوچی نیفتید ولی خوب گاهی از دست آدم در میره 

می خواستم کمی دوستت داشته باشم ولی از دستم در رفت و عاشقت شدم