تصویر ذهنی

بالاخره عموم یکسال و نیم بعد فوت خانومش دیروز زن گرفت اونم با دخترعموش که تو جوونی خواستگارش بود ولی اونم قبول نکرد وتا حالا که تقریبا ۴۰ سال ازاون تاریخ می گذشت ازدواج نکرده بود 

ظاهر امر یکم رمانتیک بود که فکر می کردی بالاخره بعد از ۴۰ سال با هم ازدواج کردند 

اما اتفاقی که دیشب افتاده بود بعد از اینکه عروس و داماد با هم تنها شده بودند باز خانمه از لحاظ جنسی خیلی روی خوش نشون نداده بود و درواقع خجالت می کشیده، عموم هم که بالاخره تو ذهنش ی تصورات دیگه داشته کلا معادلات بهم می ریزه، مامانم می گفت بنده خدا فشارش رفته بود بالا و مثل ابر بهار گریه می کرد 

البته حق هم داشته بنده خدا 

این همه تو زندگی با زن سابقت سختی بکشی بعد بچه دار نشی ی بچه بیاری بزرگ کنی بعد هنوز نتیجه اش را ندیدی  یهو زنت نزدیک عید ناغافل فوت کنه 

حالا هم که خواستی زن بگیری دنبال گزینه های زیادی باشی که با شرایط تو کنار بیان و ی عده هم بگن برو دختر عموت بگیر ازهمه بهتر، بعد. یهو تو ذوقت بخوره.. 

اینه که آدم نباید تصویر خاصی از کسی داشته باشه. شاید تو ذهنش فکر کنه فلانی عالیه ولی تا باهاش زندگی نکنه نمی فهمه 

به نظرم هیچ کس مثل زن اول و شوهر اول آدم نمیشه منتها آدم ها تا هستن قدر همدیگرو نمی دونند و فکر می کنند مرغ همسایه غازه 

.

.

امیدوارم عمو بتونه کم کم با شرایط جدید کنار بیاد 

دلم براش می سوزه طفلک